Dodany: 25.03.2011 10:30|Autor:
nota wydawcy
Dziennik wybitnego prozaika polskiego, Jana Józefa Szczepańskiego, obejmujący lata 1945-2002 (od wyjścia autora z partyzantki po ostatnie zapisy szpitalne) to nie tylko dzieło literackie o wyjątkowych walorach artystycznych, ale rzecz o wybitnych walorach dokumentalno-poznawczych, bo portretująca cały okres powojenny do 2002 roku.
Na kartach "Dziennika" znajdziemy i teksty stricte dziennikowe (życie prywatne, autoanaliza, zapis "przygody pisarskiej", życie rodzinne, środowiskowe-literackie, polityczne; podróże, spotkania z ludźmi) i istotne teksty epistolarne.
Drugi tom "Dziennika" obejmuje okres bogaty i inspirujący. Szczepański opisuje współpracę ze Stanisławem Różewiczem (scenariusze), podróże do Paryża, do USA i na Spitsbergen, rejsy do Afryki i Azji. W tomie czytamy również o życiu kulturalnym i literackim (przyjaźnie z Lemem, Mrożkiem, Herbertem i bp. Wojtyłą).
Jan Józef Szczepański (1919 - 2003) - wybitny powieściopisarz, nowelista, reporter, eseista, scenarzysta filmowy i tłumacz, podróżnik. Był prezesem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Z wykształcenia orientalista (znający sanskryt), z zamiłowania alpinista. Niewzruszony autorytet moralny dla pokoleń Polaków.
[Wydawnictwo Literackie, 2011]
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.