``Łazienka powoli wypełniała się parą, szum wody zagłuszał dźwięki z zewnątrz. Nie było słychać odgłosu otwieranych drzwi ani zbliżających się kroków.
Wtem zasłona rozchyliła się i Mary zobaczyła wyłaniającą się z pary twarz. (...)
Mary głośnio krzyknęła. W tym momencie zasłona rozsunęła się szerzej, a w kłębach pary pojawiła się dłoń trzymająca rzeźnicki nóż. W chwilę później nóż uciął jej krzyk. I głowę.''

Każdy, nawet ten, który nie czytał książki powinien kojarzyć zabójstwo pod prysznicem.

Książka opowiada o osamotnionym, ,,lekko'' zdziwaczałym kierowniku motelu. Mary przyjeżdżając tam, myśli, że może czuć się bezpiecznie; nic bardziej mylnego.
Norman, kierując się swoją drugą podświadomością zabija ją tylko dlatego, że jest atrakcyjna.

No ale co ma zrobić? Jego matka jest despotyczna i chce nim rządzić za wszelką cenę. Ojciec Normana nie żyje, a mama szybko znalazła sobie ,,zastępce''. Przystojnego, inteligentnego i wspaniałego zastępcę.

Czytając tą książkę za pierwszym razem skupiamy się na akcji, a nie na problemach Bates'a. Czytając drugi raz powinniśmy się skupić na trudnym życiu Normana:

Żądna władzy, despotyczna mama ---> śmierć jego ojca ---> ,,dostanie'' drugiego wspaniałego ,,ojca'' ---> przyłapanie rodziców w łóżku ---> zabicie rodziców ---> wykopanie matki ---> uzyskanie drugiej oraz trzeciej podświadomości.

Trudno się dziwić. Kto wytrzymałby śmierć trzech bliskich osób bez jakiegokolwiek uszczerbku psychicznego?

Jeśli w czymś się nie zgadzacie, lub macie uwagi, piszcie w komentarzach.