Wielkie zdziwienie ogarnęło mnie, gdy po przeczytaniu zajrzałem na Biblionetkę, aby dodać ocenę i zauważyłem średnią ocenę około 3,5. Moim zdaniem, ocena mocno zaniżona.

Powieść traktuje o ostatniej drodze Simona Bolivara, Libertadora, wyzwoliciela Ameryki Łacińskiej spod panowania Hiszpanów, piewcy idei zjednoczonej Ameryki Południowej, idealisty wyprzedzającego swoje czasy. Podróż, schyłek życia generała jest pretekstem do poznania jego dziejów, a także namiętności, słabości, myśli.

Tradycyjnie Márquez barwnie i cudownie opisuje życie w tej części świata, historię opowiada kwiecistym, ale ironicznym językiem. Jak zawsze świetnie zagłębia się w psychikę swoich bohaterów, opisuje targające nimi namiętności. Ponadto widać reporterską dokładność, za którą cenimy inne jego dzieła.

W mojej ocenie "Generał w labiryncie" to świetna synteza twórczości G.G. Márqueza. Znajdziemy tu większość elementów, za które kochamy autora. Nie jest to powieść, którą polecałbym jako początek przygody z kolumbijskim autorem, ale za to bardzo smaczna "wisienka" dla tych, którzy zakochali się w jego twórczości.