Użytkownik: Astral 13.02.2014 16:10 napisał(a):
Odpowiedź na: Strzeż się cieni przemyka... | Antracytowa Rzecz zaczyna się klasycznie: bohaterka jedzie (no cóż, to mi przypominało wyjazd samochodem do Grecji) na odległą planetę szukać męża (uciekł nie rozwodząc się, a teraz musi się się z nim skontaktować), planeta ma kolonię, tajemniczych tubylców (w sumie niczym nie różnią się od ludzi) i ruiny supercywilizacji (podobieństwo do wakacyjnego wyjazdu pozostaje - może autorka czytała Mary Stewart? Ale takich powieści jest na pewno więcej, z nich mogła tę "Grecję" ściągnąć - plus uwikłanie w wątek sensacyjny). Pani zakochuje się w tajemniczym facecie z... przeszłości. To inny miejscowy gatunek inteligentny - drapieżnik. W przeszłości jacyś bogowie (przybysze z kosmosu??? - co do tego autorka mąci niemożebnie) osiedlili się na tej planecie i zawładnęli nią, utrzymując miejscowych w stanie przymusowego średniowiecza. Jak Ziemianie tam wylądowali, po bogach ani śladu, a tubylcy wydają się "prostakami", jakby nie mieli powiązania z cywilizacją sprzed 2 tys. lat i w w ogóle ze swoją przeszłością.
To nie jest romans tak naprawdę, a przynajmniej niezupełnie. Boh zostaje w COŚ uwikłana i dostaje się JAKBY do wnętrza gry komputerowej, w kt. można korygować swoje błędy - cofając się wstecz i wybierając inne warianty. Ale czego ta gra uczy i do czego prowadzi? Czy to ma związek z z bogami? Jaka jest rola w tym wszystkim owego drapieżcy z misją (?). A co się stało z drapieżcami? Niestety, końcówka jest kompletnie mętna, wprowadza nowe elementy i już w ogóle nic nie wiadomo.
Może i pomysły są, wykonanie wskazuje na możliwości autorki (akcja ładnie pędzi w części "komputerowej"), całość jednak to niestety kompletne nieporozumienie.