"Jak opisać przedwojenny świat?" - jeśli nie znacie odpowiedzi na to pytanie przeczytajcie "Kronikę" - to naprawdę niezwykła opowieść o młodości. Książka zaprowadzi was do zupełnie dla nas egzotycznego świata - do "wieku niewinności" przedwojennej Polski. Czytając ją, ma się wrażenie, że gdzieś w tle słychać przebój "Jesienne Róże", kiedy indziej, że pachnie bzem albo akacjami.

Bohaterem opowieści jest młody licealista, który "w przeddzień" matury 1939 zakochuje się beznadziejnie w uroczej Alinie, córce dowódcy wojskowego. Jednak rozgrywająca się akcja jest tylko pretekstem do pokazania czym jest był tamtem świat, o którym wielokrotnie opowiada sam narrator - zwracając uwagę na "kluczowe" elementy różniące świat współczesny od świata przedwojennego (robi to w sposób arcyinteresujący). Ponadto całość przeplatana jest - ogłoszeniami prasowymi (nie wiem czy autentycznymi), które dotatkowo uzmysławiają jakim naiwnym, śmiesznym, niewinnym i pruderyjnym był świat do wybuchu II wojny światowej.

Mogłabym o tej książce pisać jeszcze długo, ale nie chciałabym zdradzać szczegółów - jej bogactwo jest zaiste imponujące, bo nie ogranicza się jedynie do jednowymiarowej akcji ale tworzy jeden wielki (naprawdę!!) zaskakujący splot z piękną pointą.

Nie wiem czym miałyby się charakteryzować osoby, którym ta książka miałaby się nie podobać - ja byłam zachwycona.