Ellie jest nastolatką, która wraz z rodzicami musiała wyprowadzić się z ukochanego miasta, gdzie wieczorami chodziła na dyskoteki i balowała do samego rana. Ku swemu niezadowoleniu, pozbawiona zasięgu i paznokci, wylądowała na wsi. Zamierzała zdać tam tylko maturę i wyprowadzić się daleko od tego miejsca.

Wszystko zaczęło się zmieniać, gdy w jej życiu pojawił się Colin. Początkowo Ellie nienawidziła go z całego serca. Był on, jej zdaniem, arogancki i bezczelny. Jednak było w nim coś, co ciągnęło ją ku niemu. Wyczuwała również, że nie jest on taki sam jak chłopcy, których do tej pory poznała.

„Pożeracz snów” początkowo wydawał mi się dosyć przewidywalny i, muszę przyznać, nieciekawy. Główna bohaterka, Ellie, swoim zachowaniem doprowadzała mnie do szału. Widziałam w niej rozpieszczoną nastolatkę, która martwi się jedynie o swój wygląd, wylicza złamane paznokcie, a za przeprowadzkę obwinia cały świat.

Byłam blisko odłożenia książki z powrotem na półkę (i w tym momencie dziękuję Bogu za mój upór ;)). Im dalej brnęłam, tym ciekawiej było. Muszę przyznać, że czekałam na to dosyć długo, ale się opłacało. Zdecydowanie!

Ellie zaczęła się zmieniać i to pod wpływem tajemniczego, przystojnego Colina. Mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że stała się kobietą, rozumiejącą otaczający ją świat i ludzi.

„Pożeracz snów” ukazuje nam, jak duży wpływ na nasze życie mają sny. O nie - nie jest to kolejne romansidło ze słodką muzyczką w tle. Wydaje mi się, iż to, co dzieje się w książce, ma głębię. Poprzez czyny bohaterów autorka pokazuje, ile jest w stanie zrobić człowiek dla innych oraz ukazuje nam wartości życiowe.

Bettina Belitz miała genialny, oryginalny pomysł, który przelała na papier, za co ja bardzo jej dziękuję.

Po przeczytaniu tej książki długo jeszcze leżałam na łóżku i myślałam...

Jednym słowem?: przepiękna.