Różnice kulturowe interesują mnie od lat i często wybieram jakąś pozycję właśnie z tego powodu. Liczyłam też na styl właściwy serii "Spektrum", czyli ambitnie, ale przystępnie. Jeszcze nie książka akademicka, ale chyba więcej niż popularnonaukowa. Trafiłam jednak na pozycję akademicką w każdym calu, mogącą służyć właściwie za podręcznik, więc mój wpis dedykuję studentom socjologii i może jeszcze etnologii. Jednak pozostali czytelnicy też znajdą tam sporo interesujących informacji.

Drodzy studenci, "Imiona wielokulturowości" odwalą za Was kawał brudnej roboty i na pewno idealnie przydadzą się przy pisaniu pracy licencjackiej/magisterskiej. Uporządkują całą masę definicji, wybierając te, które stanowią bazę dla dalszych rozdziałów. Dogłębnie omówią między nimi różnice, przeanalizują relacje między samą różnicą a całością oraz swojskością a obcością, obejrzą pod lupą niemal każdy możliwy aspekt kultury, nie zapomną o enklawach i terenach przygranicznych, a także wspomną o jakże modnej teraz poprawności politycznej i edukacji wielokulturowej. I to wszystko zrobią odwołując się do masy źródeł (bibliografia zajmuje kilkadziesiąt stron! tak, Kapuściński też tam jest :)), a nierzadko i do filozofii, co mnie bardzo cieszyło. Uwadze czytelników polecam też najciekawszy rozdział - dotyczący tożsamości, który jest najlepszym dowodem na oczytanie autora.

Teraz akapit dla laików, jak ja. Nie twierdzę, ze tę książkę czytało się łatwo i że z równą uwagą czytałam każdy jej fragment. Nie ma szans, żebym zapamiętała jakieś naukowe definicje i teoretyczne rozważania na temat skądinąd dla mnie wielce interesujący, ale jednak rozłożony na czynniki pierwsze i zamieniony na regułki oraz statystki. Co jednak godne zauważenia, to przypisy i dygresje! To tam znajdowałam to, czego szukam w takich książkach. Mam na myśli cytaty z książek, które już bym chciała przeczytać (Np. "Żar" Máraiego, "Zeszyty" Ciorana, "Księga niepokoju" Pessoi); odwołania do rzeczywistych sytuacji, np. na Bałkanach, które miały ilustrować jakieś omawiane zjawisko; fragment wywiadu z Alem Pacino (!) czy opis izraelskiej ulicy. To było pouczające i inspirujące.

Jeszce kilka słów odnośnie do wydania (wyd. Muza, 2010): bardzo nieładnie o autorze napisać "pracuje na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza", ponieważ wiem, że ja tam mogę co najwyżej sprzątać i też by można o mnie powiedzieć, że tam pracuję, a pan Marian Golka jest już profesorem zwyczajnym i Kierownikiem Zakładu Socjologii Kultury i Cywilizacji Współczesnej w Instytucie Socjologii UAM. Na okładkach książek zachodnich autorów jest sporo o ich ścieżce kariery i zawsze są ich tytuły naukowe, nie należy więc traktować naszych profesorów po macoszemu.


[recenzję zamieściłam wcześniej na swoim blogu]