Już sama biografia autora książki - Ernesta Jüngera mrozi krew w żyłach. Wystarczy przypomnieć tu jego... czternaście ran odniesionych podczas pierwszej wojny światowej. Po takich doświadczeniach dwudziestokilkuletniego człowieka, na pewno pozostaje trwały ślad w jego psychice, pamięci i wyobraźni. Dowodem tego może być choćby książka "W stalowych burzach". Przygody życia, zmiany procesu mentalnego i żywot trwający... 103 lata wpływają na legendę tego człowieka.

Książka "Niebezpieczne spotkanie" jest pozycją, której nie spodziewałem się ujrzeć w zbiorze tego prozaika. Po lekturze ciężkiej, okrutnej książki wojennej łatwość, z jaką Jünger radzi sobie z inną formą literatury jest dla mnie niesamowita. Szczerze mówiąc, nie spodziewałem się tego po tym pisarzu.

Fabuła książki, osadzona w końcu XIX wieku, urzeka swoją realnością. Opisy głównych bohaterów, ich dogłębność, opis stanu ducha, psychiki - ciekawe wątki na ten temat - poświęcone temu zjawisku miejsce przypomina mi samego... Fiodora Dostojewskiego. Może to porównanie na wyrost, ale wyczuwam w pisarstwie niemieckiego twórcy takie skłonności.

Doskonały klimat powieści, tajemniczość, motywy książki kryminalnej (..."Zbrodnia I kara"...), wartka akcja i nietuzinkowe (?) zakończenie. Spodziewałem się czegoś innego, ale na pewno książka godna polecenia i przeczytania.