Poza pierwszą i ostatnią sceną, autorka pisze w pierwszej osobie rodzaju męskiego, kreując bohatera w prosty i skuteczny sposób. Przez myśli i działanie poznajemy Billy’ego – a poprzez międzyświatową aferę, w którą się wplątał, także kilku ludzi z nim powiązanych. I kilka światów.

Dziwnie się poczułam, gdy jeden z bohaterów, wykładając prawdę o świecie kreowanym w powieści, rzekł dokładnie to, z czym całym sercem i rozumem zgodzić się nie mogę. Przy czytaniu chwilami wypływały na wierzch moje przekonania, powiedzmy, naukowe – teorie światów alternatywnych etc. – ale gdy się od nich odciąć, pojawia się spójna koncepcja. Oto mamy człeka, który urodził się nie w świecie, w którym mógł rozwinąć swe talenty... Człeka, który kocha władzę i chaos.

Gładko się płynie przez fabułę. Rytm zdarzeń jest różnorodny jak w życiu: nudne dni oczekiwania na informacje, a potem kilka decydujących chwil i ciągła walka o przetrwanie. Kradzież czasu na sen, próby zgadywania, co właściwie się dzieje, bo skądże Ziemianin miałby tyle wiedzieć?

Strasznie mile wspominam tę książkę, połknęłam ją szybciutko, a nadal pamiętam i lubię :).

Polecam!