Społeczeństwa zamieszkujące naszą planetę żyją w dwóch kontrastowo różnych kulturach: w kulturze konsumeryzmu - a więc luksusu, obfitości, nadmiaru, oraz/albo w kulturze ubóstwa, tj. niedostatku wszystkiego, lęku o jutro, pustego żołądka, braku szans i perspektyw.

Granica między tymi dwiema kulturami, tak widoczna, kiedy podróżuje się po naszym globie, jest pełna napięć, niechęci, wrogości. To najważniejsza i najbardziej dramatyczna granica dzieląca dziś planetę. [...]

W krajach Trzeciego Świata zanika oświata, bo dzieci nie stać na kupno ołówka kulkowego, który kosztuje 5 centów. W Afryce ciągle spotykałem dzieci, które błagały nie o chleb, wodę, czekoladę czy zabawki, ale o kulkowy ołówek, bo one idą do szkoły i nie mają czym pisać. [...]

Nie chodzi tylko o kapitał, ale przede wszystkim o brak woli i zainteresowania. Świat rozwinięty otacza się kordonem sanitarnym obojętności, buduje globalny berliński mur, bo postrzega Trzeci Świat jako świat barbarzyństwa - informacje stamtąd dotyczą tylko wojen, mordów, narkotyków i kradzieży, chorób zakaźnych, uchodźców i głodu, a więc czegoś, co nam zagraża. [...]

Wartość majątku, jaki posiada dzisiaj 358 najbogatszych na świecie ludzi, równa się sumie rocznych dochodów uboższych 45 procent mieszkańców świata (jest ich 2 miliardy 300 milionów ludzi)*.


---
* Ryszard Kapuściński, "Lapidarium III", wyd. Czytelnik, 1997, s. 151-154.