Izrael, ekstremiści żydowscy, ekstremiści irańscy, wojna, broń, ostrożny wątek miłosny - oto elementy powieści poświęconej kolejnemu możliwemu do zrealizowania scenariuszowi wydarzeń na Bliskim Wschodzie. A w tym polski pluton sił specjalnych, który ma pełnić rutynowe zadania, stając się nieoczekiwanie bohaterem finału powieści.

Akcja dosyć wartka, chociaż poszatkowana na krótkie odcinki o niezbyt odkrywczej strukturze, znanej z wielu klasycznych powieści tego gatunku. Co chwila zmienia się miejsce, w którym się toczy, co niekiedy sprawia wrażenie jej wyhamowania. Przydługie sceny dywagacji w biurze doradcy do spraw bezpieczeństwa prezydenta USA stają się niekiedy nużące. Również szczegółowe opisy poszczególnych rodzajów broni mogą sprawić, że czytelnik, który bierze do ręki książkę tego gatunku, żeby pobawić się błyskotliwą akcją i pomysłem, odkłada ją zniechęcony.

Po zamachach na Meczet na Skale rozpoczyna się regularna wojna, zaś autor z dużą fachowością prowadzi i rozstawia dywizje i brygady, przeprowadza ataki i wymyśla obronę, nie unikając pokazywania strat i systemów, które je powodują.

Czyta się dosyć szybko, chociaż denerwują niekonsekwencje w datowaniu wydarzeń. Odniosłem wrażenie, że albo autor się pogubił, albo redakcja nie zwróciła uwagi na ten fakt (pewnie wydał się jej nieistotny), a przecież koordynacja działań w czasie ma niebagatelne znaczenie dla stworzenia pozorów autentyczności wydarzeń.

I wreszcie finał z bombą atomową w tle; sprawia ona nie tylko bohaterom wiele kłopotów. Polscy żołnierze zachowują się dzielnie i godnie, a sojusznicy są z nich zadowoleni, chociaż początkowo mieli sporo zastrzeżeń co do takiego rozwiązania. Do udziału "naszych chłopców" przyczynił się również pewien zazdrośnik, ale nie opowiem - przeczytajcie sami

Lektura w sam raz do pociągu lub podczas bezsennych nocy. Doświadczyłem obydwu okoliczności, mogę więc polecić.