(...) W następstwie polaryzacji postaw coraz ostrzej rysują się z jednej strony pozycje socjalistycznej odnowy, a z drugiej rubieże sił wrogich, antykomunistycznych i antyradzieckich zarazem. Miejmy nadzieję, że front tych ostatnich będzie się zawężać w miarę umacniania się samej partii, podejmowania skuteczniejszych środków dla opanowania kryzysu i lepszego rozeznania przez klasę robotniczą rzeczywistych zamiarów demagogów i anarchistów, którzy mienią się obrońcami jej interesów (...)

(...) Zbudowanie społeczeństwa socjalistycznego nie jest aktem jednorazowym, ale złożonym procesem, w którym zgodnie z dialektyką rozwój i postęp dokonują się przez walkę przeciwieństw, a jakościowe fazy wyłaniają się przez krytyczne przezwyciężanie poprzednich, nie wykluczając napięć społecznych, jeżeli siły zachowawcze stawiają opór dojrzewającym przemianom lub droga przed nimi została zatarasowana przez przeszkody natury obiektywnej i subiektywnej (...)

[Książka i Wiedza, 1982]