Książka w pozornie lekkim tonie prezentuje pełne humoru opowieści o radościach i kłopotach życia w systemie komunistycznym. Widzimy Pragę w czasach minionego ustroju. Na świat tamtych lat patrzymy oczami siedemnastoletniej Heleny Součkovej, która opisuje i ocenia wydarzenia rozgrywające się wokół niej oraz swój wewnętrzny świat marzeń.

Autorka stopniowo układa mozaikę tamtych czasów, a atmosfera absurdu, beznadziejności i apatii jest pięknie skontrastowana z mądrym i wyrafinowanym humorem, który był jedynym środkiem, jakim można było się posługiwać, walcząc z powszechnie obecną głupotą.

[Wydawnictwo Mozaika, 2010]