Zadziwiający pomysł, żeby połączyć oraz wciąż zestawiać i porównywać losy ubogiej córki hodowcy jedwabiu oraz księżniczki, a później królowej Hiszpanii, oskarżonych o czary, znieważanych przez otoczenie??? Wcale nie... to żadna nowość w literaturze, a jednak w tej historii zafascynował mnie styl pisania pani H. Prosty, a jednocześnie tak kunsztowny, wieloznaczny. I pełne zanurzenie w historię Hiszpanii doby Inkwizycji - to gwarantuje nieco krwawe opisy i całą gamę typów wyalienowania. Do dziś pamiętam niektóre sceny, a książkę czytałam... hoho... już dawno temu.

Ta recenzja też powstała spontanicznie i wciąż w stanie upojenia "Tysiącem drzewek". Naprawdę szczerze polecam...