"Bez wzajemności" to powieść o niemożości wzajemnego porozumienia między ludźmi we współczesnym świecie. Jej bohaterowie, stanowiący czteroosobową rodzinę, żyją obok siebie, niewiele o sobie nawzajem wiedząc. Każda osoba przeżywa własne dramaty, których najbliżsi nie chcą i nie mogą zrozumieć, ponieważ za bardzo są zajęci własnym życiem, własną karierą i analizowaniem własnego ja. Dogłębna analiza postaci, jaką po mistrzowsku przeprowadza Walser, pokazuje, jak żałosna jest egzystencja jednostki, która nie umie odnaleźć zrozumienia w otoczeniu, a także sama nie stara się zrozumieć swoich najbliższych, co prowadzi do wyizolowania i duchowej samotności.

[Muza, 1995]