Powieść „Magia pogody” przez jednego z recenzentów została porównana do słynnego już filmu Jane Campion „Fortepian”. Podobnie jak film, przesycona jest zmysłowością, kobiecością i namiętnością, tą miłosną, jak i dotyczącą sztuki. Całość jest intrygująca, ponieważ została ujęta w ramy świata, z którym wielu Czytelników zetknie się po raz pierwszy: w realiach Kanady z połowy wieku, farmy na kanadyjskich pustkowiach oraz Ottawy historia opowiada o losach niezwykłej, magicznej wręcz dziewczynki dorastającej na prerii u boku pięknej starszej siostry i zamkniętego w sobie ojca. Któregoś dnia w życie rodziny wkrada się niezapowiedzianie młody mężczyzna, którego los pozostanie związany z nią na zawsze. Kiedyś mała Norma urodzi syna.

Ta powieść to jednak więcej niż jedna historia, choć przejmująca i tragiczna. To przede wszystkim opowieść o heroizmie kobiety, o złożoności oraz swoistym fatalizmie związanym z kobiecością. Jest to też w pewnym sensie opowieść o przewrotności i meandrach losu oraz sile relacji rodzinnych, o potędze i chęci życia, élan vital, czasami wręcz na przekór.

[Wydawnictwo Muza, 2002]