„27 października 1994 roku odbyły się wybory prezydenta Republiki Czeczeńskiej. Na czele państwa stanął generał Dżochar Dudajew. Naród był w euforii. 1 listopada prezydent Dujdajew podpisał dekret proklamujący Czeczenię niezależną demokratyczną republiką (...)”.

Opisane wyżej zdarzenia otwierały nowy rozdział w ponaddwustuletniej historii walki narodu czeczeńskiego o prawo do samodzielności narodowej. Dżochar Dudajew, były generał lotnictwa sowieckiego, stawał oto w długim szeregu bohaterów wojen kaukaskich, obok Szejcha Mansura, imama Szamila, Alibeka – Hadżiego Zandackiego, Nadżmuddina Gocinskiego. Następne sześć lat bez mała nieprzerwanej wojny z wielokrotnie silniejszym i bez porównania lepiej wyposażonym przeciwnikiem, wojny ostatecznie zwycięskiej dla młodej kaukaskiej republiki, to jeden z najciekawszych i najbardziej wstrząsających epizodów historii współczesnej.

Opisana piórem naocznego świadka, wojna w Czeczenii ujawnia nam swoją trudną logikę, swój historyczny sens, często nieczytelny w pisanych na gorąco prasowych doniesieniach z frontu. Autorowi niniejszej książki udało się pogodzić obiektywizm i szerokość ujęcia monografii historycznej z autentyzmem i temperaturę reportażu.

[Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 1998]