"Pasażerka ciszy" to zapis dziesięciu lat spędzonych w Chinach – opowieść o wstrząsającej rzeczywistości tego kraju, o chińskiej sztuce i filozofii, o malarstwie, o duchowym i artystycznym rozwoju autorki.

W 1983 roku dwudziestoletnia Fabienne Verdier, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Tuluzie, pojechała do Chin, aby studiować malarstwo i kaligrafię. To, co tam zastała, zupełnie rozminęło się z jej oczekiwaniami. Rewolucja kulturalna i komunistyczne rządy zniszczyły tradycję i zdeprawowały umysły. W odczłowieczonym świecie, gdzie sztuka podporządkowana jest wymogom ideologii, na pierwszy rzut oka nie pozostało nic z dawnej wyrafinowanej kultury.

W przypominającym poprawczak Instytucie Sztuk Pięknych w Syczuanie Verdier żyła w strasznych warunkach, nieustannie inwigilowana, cierpiąc głód i choroby. Wytrwała dzięki niezwykłej determinacji. Nauczyła się języka, zaprzyjaźniła ze studentami i profesorami, podróżowała z nimi po kraju badając twórczość i obyczaje mniejszości etnicznych. Odnalazła ostatnich wielkich mistrzów i została ich uczennicą, nie tylko zgłębiając tajniki kaligrafii i malarstwa, ale także poznając chińską filozofię i historię sztuki.

Poruszająca, poetycka opowieść o podróży, która ukształtowała osobowość znanej malarki, a zarazem zapis cennego doświadczenia etnograficznego.

[W.A.B., 2007]