„Ta książka jest lekka i zabawna, odrobinę kpiąca, na pozór nic takiego — ale nie pozwala o sobie zapomnieć. Coś z niej pozostaje w człowieku, coś nurtuje długo po odwróceniu ostatniej kartki” — napisano o Jublu, powieści jednego z najbardziej oryginalnych współczesnych pisarzy skandynawskich.

Nadzieje i marzenia Jonatana Chwyta, utalentowanego pianisty, rozminęły się z rzeczywistością: mógł być najlepszy, a wciąż pozostaje w cieniu, mógł być wirtuozem, a jest muzykiem rozrywkowym, mógł sam koncertować, tymczasem inni proszą go o przewracanie nut. Pogodzony z porażką, wyjeżdża na prowincję i przyjmuje posadę w hotelowej restauracji, gdzie co wieczór grywa trącące myszką przeboje miejscowym piwoszom. Wplątany mimo woli w podskórne życie osady, z wolna odkrywa, iż złożoną z frustratów, dziwaków i fantastów niemrawą społecznością rządzą skrywane głęboko tęsknoty i namiętności. Najpierw bezwiednie, później z rozmysłem Chwyt, nieudacznik i pechowiec, zaczyna kierować mieszkańcami miasteczka, wedle własnego pomysłu kształtuje ludzkie losy, niczym demiurg kreuje nową rzeczywistość.

[Książnica, 2005]