Umiejscowienie akcji w dalekim Peru, niepodbitym przez Pizarra (którego koń miał się potknąć w decydującej bitwie), w przeddzień wielkiej wojny między Inkami a Koroną Hiszpańską, nie powoduje szczególnych dreszczy na skórze miłośnika historii. Owszem, pomysł jest, przyznajmy, oryginalny. Opiera się bowiem o motyw nieuchronnego starcia dwóch cywilizacji i duszną atmosferę rosnącego napięcia, jednak czegoś w nim wyraźnie brakuje. Kuleje przede wszystkim postać głównego bohatera – kapitana hiszpańskiego i kupca, który tak dalece wybiega poza stereotyp, że jest aż niewiarygodny. Z kolei postacie drugoplanowe są bite od sztancy i nie wyróżniają się kompletnie niczym. Nikt więc nie budzi naszej sympatii na tyle, aby przykuć uwagę do swoich przygód. Te zaś podane są czasem jak zapis sesji gry fabularnej, snują się bez ikry i werwy. Motywacje głównego bohatera są nieprzekonujące i alogiczne. Na przykład stara Indianka mówi mu (w języku którego prawie nie zna), że ukochana uciekła daleko w góry. On bohatersko w te góry idzie, opierając się tylko na machnięciu ręką babinki. Poszczególne wydarzenia są pretekstowe i nie układają się w logiczny związek przyczynowo-skutkowy. Nieustająco mamy do czynienia z deus ex machina, a część wydarzeń ma charakter wybitnie pretekstowy, służący tylko ukazaniu jakiejś mniejszej czy większej ciekawostki z państwa Inków. (...)


Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

Autor recenzji: Marek Piwoński

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 12)