Książka Henninga Mankella całkowicie różna od tych, które do tej pory przeczytałam. Nie jest to kryminał. Comédia infantil (Mankell Henning) to baśń, przypowieść. Opowieść o dzieciach, ale nie dla dzieci.

Narrator Jose Antonio Maria Vaz, żebrak, opowiada historię, jaka mu się przydarzyła. Był piekarzem, miał swoje miejsce w życiu dopóki nie spotkał chłopca o imieniu Nelio. Znalazł go umierającego od rany postrzałowej na scenie teatru sąsiadującego z piekarnią. Nelio umierał dziewięć nocy, przez ten czas opowiedział całą historię swojego życia. A było to życie tragiczne w ogarniętym rewolucją kraju.

Postać Nelia jest tajemnicza i baśniowa. To chłopiec na pozór zwykły, biedny ulicznik, przywódca bandy dzieci żyjących na ulicy wielkiego miasta, a jednocześnie mędrzec. Dziecko ponad miarę dojrzałe lub postać z baśni i legend, która wie więcej niż umysł dziecka mógłby kiedykolwiek ogarnąć. Czy to tragiczne doświadczenie z najwcześniejszego dzieciństwa, kiedy bandyci pozbawili go domu i próbowali zrobić z niego mordercę, nauczyło go, czym jest życie?
Akcja toczy się w Mozambiku. Co raz docierają do nas informacje o dzieciach wykorzystywanych jako młodociane wojsko w krajach Afryki lub Ameryki Południowej. To szczególnie okrutne, bo indoktrynacja w okresie dzieciństwa powoduje nieodwracalne zmiany w psychice człowieka. Jednym słowem te dzieci są już skazane na bycie żołnierzami, mordercami, bandytami...

Mankell napisał powieść oskarżenie i przestrogę. W krajach ogarniętych wojną dzieci cierpią najbardziej, im najokrutniej niszczy się życie, aż do unicestwienia włącznie. "Comedia infantil" jest wyrazem niezwykle dużej wrażliwości społecznej autora. Mogłabym porównać ją do powieści mojego ulubionego Coetzeego.
Nelio to Mały Książę z niezwykłej opowieści de Exupery'ego. Całym swoim postępowaniem zdaje się mówić "jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś". Nelio to także Król Maciuś I z baśni Korczaka, który z troską pochyla się nad losem biednych, osamotnionych dzieci. To także królewicz, który został żebrakiem. Wiele nawiązań literackich można odnaleźć w historii Nelia i jego opiekuna Jose Antonia Maria Vaz. Historia krótkiego życia Nelia jest jakby wędrówką po kręgach piekieł z "Boskiej komedii" Dantego.

Niezwykły, nieco oniryczny nastrój powieści Mankella, dobrze opowiedziana historia, realistycznie a zarazem baśniowo powoduje, że jest to książka, którą warto polecić. Zdecydowanie najlepsza książka tego autora, jaką do tej pory przeczytałam.