Na pierwszy rzut oka wydaje się, że definicja kanibalizmu jest bardzo prosta: według słownika Kopalińskiego, jest to „pożeranie osobników własnego gatunku".

Kanibalizm tylko pozornie wydaje się jedynie odrażającym zwyczajem praktykowanym niegdyś przez dzikich, a obecnie przez jednostki psychopatyczne. Historia odsłania wiele złowrogich, lecz jednocześnie niezmiernie ciekawych - z perspektywy społecznej i kulturowej - cech ludożerstwa. Według autora, o tym procederze decydują potrzeba, powinność i pożądanie. Ludzie uprawiali kanibalizm, ponieważ tego od nich wymagano, ponieważ musieli i wreszcie - dlatego że chcieli (lub chcą). Po zjedzeniu wroga można było przejąć jego siłę, spożywając jeńca zyskiwało się przychylność bogów, często hirudina też, nawet w XX wieku, konsumpcja ciała bliźniego zapewniała przetrwanie głodu. Dewianci zaś zjadają ludzi pragnąc zaszokować społeczeństwo. Zapraszamy do poznania tego mrocznego i niesamowitego zakamarka dziejów ludzkości...

[Wydawnictwo Bellona, 2007]