Annie Hawes wraz z siostrą kupuje starą rozsypującą się chałupę we Włoszech na zboczu liguryjskiej góry. Muszą się nauczyć nowego życia, poznać zasadę uprawy oliwek i warzyw, adaptować domostwo tak, by choć trochę spełniało ich wcześniejsze wielkomiejskie oczekiwania. A przede wszystkim ustalić zasady współżycia z mieszkańcami wioski.

W zapuszczonym ogrodzie, na tarasie ledwie trzymającego się kupy kamiennego domu, wśród lasów oliwnych, wysoko w górach nad Morzem Śródziemnym Annie Hawes wraz z siostrą jedzą nabite na rozmarynowe patyki kiełbaski, piją (nawet za dużo) lokalne wino i przy świetle księżyca rozmyślają, jak wyremontować dom i uporządkować ogród. I niezauważenie zakochują się tym dziwnym i jak dotąd obcym im miejscu.

- Jak przeżyć, nie umiejąc rozróżnić dzikich odmian warzyw od jadalnych, trujących grzybów od dobrych?
- Jak wyprodukować oliwę z oliwek i wino z winogron?
- Jak można przeżyć w zapomnianej przez świat wiosce, gdy wcześniej mieszkało się w wielomilionowym mieście?
- Jak pogodzić chęć do swobodnego korzystania z uroków otoczenia, w tym plaży i morza, z konserwatywnymi poglądami sąsiadów?
- Jak dostosować swe przyzwyczajenia do obcego im stylu picia i jedzenia?


"Zachwycamy się naszym domem, jedzeniem, widokiem, wszystkim, czego doświadczamy, a jednocześnie uświadamiamy sobie, że gdybyśmy sfotografowali to miejsce, to uznalibyśmy wyprodukowaną pocztówkę za kicz i byśmy jej nie kupili".

"Kiedy otrzymałam egzemplarze autorskie »Extra virgin«, dałam jeden naszemu burmistrzowi i sklepikarzowi - z czystej kurtuazji, bo nie czyta po angielsku - i kiedy następnego dnia poszłam kupić chleb, pokazał mi adres wydawcy w środku: Nowy Jork - stało tam jak byk. Powiedział, że łzy napłynęły mu do oczu, kiedy to zobaczył i uświadomił sobie, że Diano San Pietro znane jest na drugim końcu świata".

Annie Hawes


[Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2007]