Słowa niebacznie usłyszane mogą zawierać straszną tajemnicę, o której nie chce się wiedzieć i której nie chce się zgłębić, ale jeśli - jak bohater powieści Javiera Maríasa - jest się tłumaczem konferencyjnym, to odruchowo słucha się wszystkiego, co wypowiadane i nawet tego, co nie wypowiadane, chcąc nie chcąc podsłuchuje się wszystkich i nawet podgląda, stając się mimowolnym uczestnikiem groteskowych i komicznych przygód. Javier Marías potrafi jak nikt połączyć w swojej prozie kpinę hiszpańskiej powieści łotrzykowskiej z powagą szekspirowskich dramatów, temperament pisarza jak najbardziej nowoczesnego z wyrachowanym chłodem eseisty.

Javier Marías (ur. 1951) zadebiutował w roku 1969 powieścią "Los dominios del lobo". Rozgłos światowy przyniosły mu takie książki jak "Mężczyzna sentymentalny" (1986), "Todas las almas" (1989), a szczególnie powieść "Serce tak białe", która uznana została powszechnie na całym świecie za największe objawienie literackie ostatnich trzydziestu lat, a jej autor za pisarza równego Gabrielowi Garcíi Márquezowi.

[Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, 2000]