- To coś bardzo złego? - Maryla zatrzymała się, popatrzyła na mnie z lękiem.
- Nie wiem - mruknąłem, odwracając wzrok. - Ja cię okłamywałem, Marylko. Z tą podróżą do Indonezji. Sam wymyśliłem wielkie bogactwa mojego wujka z Anglii i wyprawę na Borneo.
- Po co? - usłyszałem.
- Żeby ci zaimponować - z trudem przepchnąłem przez gardło to wstrętne słowo. - Żeby wydać ci się niezwykły, inny niż wszyscy.

[Siedmioróg, 1999]