Pod przykrywką powieści dla nastolatków, bo jak inaczej określić utwór, którego główną bohaterką jest niespełna czternastoletnia dziewczyna, kryje się bardzo mądre przesłanie. Jednak żeby je odkryć, zmuszonym się jest przebrnąć przez ciąg niemalże absurdalnych i niepojętych wydarzeń.

Żałoba to czas, w którym człowiek popada w marazm i zniechęcenie. Zadaje sobie pytania dotyczące egzystencji, która wydaje się bezsensowna i pusta. Fabułę przedstawia nam Nico, więc postrzegamy świat z jej punktu widzenia. Śmierć siostry staje się katastrofą nie tylko dla nastolatki, która w starszym rodzeństwie szukała wzoru do naśladowania, ale również dla zrozpaczonych rodziców. Margaret, bo tak brzmiało imię zmarłej córki i siostry, była Słońcem na niebie rodziny Nico. Wokół niej kręciło się życie domowników, to promieniami jej radości i pomysłowości ogrzewała się cała familia, ale również Aaron.

Chłopak Margaret nie wzbudzał sympatii jej rodziców, ale tak jak i oni, ogromnie ją kochał. Smutek oraz tęsknota połączyły zrozpaczoną siostrę i zakochanego narzeczonego. Stworzyli kompanię żałobników, ich celem było pielęgnowanie pamięci, wspominanie i odtwarzanie życia kobiety, która była dla nich całym światem. Przyjaźń tej dwójki wielokrotnie nasuwa na myśl różne dewiacje czy dziwactwa, które budzą zgorzenie. Śmierć Margaret uczyniła z nich zabłąkanych wędrowców, w swoim towarzystwie poszukujących ukojenia, do którego prowadziła kręta i stroma ścieżka, najeżona niekiedy zasiekami.

"Pierwszą miłość" można nazwać romansem, ale głównym problemem powieści jest śmierć. Strata ukochanej osoby niekiedy może prowadzić do szaleństwa, uzależnienia czy utraty kontaktu ze światem rzeczywistym. Jak sobie z tym poradzić? Nie znajdziemy w niej lekarstwa na przetrwanie żałoby, ale być może zrozumiemy motywację działań ludzi, których z ukochanymi rozłączyła śmierć.