„What if God Were the Sun?” – John Edward; ocena: 5

„What if God Were the Sun?” trudno nazwać powieścią. Po pierwsze dlatego, że jak na powieść to jest zbyt krótka – 145 stron w małym formacie, całość na 2-3 godziny czytania. A po drugie dlatego, że formą też nie przypomina powieści. Raczej wspomnienia, rozliczenia z przeszłością, refleksje na temat życia i śmierci.

„What if God” jest historią jednej rodziny, która w sposób niedwuznaczny przypomina rozrosły klan włoskiego pochodzenia, w którym wychował się John. Bogate tradycje, silne więzi, wspólne świętowanie radosnych okazji i obecność bliskich, ich podpora i wsparcie w momentach trudnych, a zwłaszcza gdy trzeba pożegnać kogoś bliskiego.

Głównym bohaterem opowieści jest Tim Callahan, w którym nie trudno rozpoznać Johna, tak jak i w innych postaciach nie trudno jest rozpoznać członków jego rodziny. Babcia Rosie, wujek Clyde, który zginął tragicznie, cała plejada ciotek, wujków i kuzynów, no i oczywiście nieuleczalnie chora matka, której zostało zaledwie kilka tygodni życia. Smierć matki, z którą łączyła Johna silna więź emocjonalna, była dla niego bolesnym ciosem, zwłaszcza, że miał wtedy zaledwie 20 lat. W „What if God” John próbuje jakby raz jeszcze, pod postacią fikcyjnego bohatera, pożegnać się z osobami, które odeszły z jego życia, a jednocześnie uzmysławia nam, że nie jesteśmy odosonieni w swoim bólu po stracie ukochanej osoby. Każdy z nas ma za sobą takie pożegnania.

John Edward jest popularnym w Ameryce medium, który ma zdolność komunikowania się z osobami zmarłymi i przekazywania wiadomości z „drugiej strony” członkom rodziny i osobom bliskim. Powieść/nowela „What if God” jest niejako kontynuacją tej komunikacji i ukazuje jego prywatne spojrzenie na życie, miłość i śmierć, które są nierozerwalną częścią każdej rodziny i każdego z nas. Opowieść ta przynosi komfort i nadzieję i myślę, że przeznaczona jest głównie dla osób, które straciły kogoś bliskiego i które brnąc przez pierwszy, najtrudniejszy okres żałoby próbują pogodzić się z tym faktem. Czy życie pozagrobowe istnieje? Czy spotkamy się po drugiej stronie? Na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam. A jakie jest zdanie na ten temat Johna Edwarda, nie trudno zgadnąć. Opowieść tę, niby fikcyjną, Edward snuje w celu przekazania nam swoich domysłów i wyobrażeń na temat podróży, która kończy się na Ziemi, po to by przenieść nas w inne rejony/wymiary Wszechświata.

Ta prosta książeczka może wydać się banalna i dziecinna dla osób, które cieszą się pełnią życia, nie otarły się o śmierć i nie w głowie im rozliczenia z przeżytych dni. Dla tych, którzy stracili kogoś bliskiego, ma ona siłę, która pomaga przetrwać i wiarę, że spotkamy się po drugiej stronie.

Więcej na temat: duchowość
Wiadomości z zaświatów

-----------------------------------------


Na listę książek do przeczytania:

Fallen Masters – John Edward

Thriller metafizyczny autorstwa Johna Edwarda. Niektórzy nazywają tę książkę skrzyżowaniem „Aniołów i demonów” z „Chatą”.
Wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują na to, że nadchodzi od dawna przepowiadana era kataklizmów. Astronomowie donoszą o rozprzestrzeniającej się ciemnej materii, która posuwa się w stronę naszego układu słonecznego i zagraża jego egzystencji. Przywódcy polityczni i religijni są bezradni. Wygląda na to, że zbliża się decydująca walka pomiędzy Dobrem i Złem, w którą zaangażowane będą obie strony – zarówno mieszkańcy Ziemi jak i istoty spirytualne.


Niedokończone sprawy: Czego śmierć może nas nauczyć o życiu (Van Praagh James)

Tym razem komunikacja ze światem zmarłych za pośrednictwem Jamesa Van Praagha. Przekazuje on nam rady i sugestie od osób, które przeszły na drugą stronę; to czego się dowiedziały i czego nauczyły i jak tę ich nowonabytą mądrość i doświadczenie możemy wykorzystać tu, na Ziemi. Zycie z punktu widzenia istot spiritualnych, które pozbyły się balastu ciała, nabiera nowej perspektywy. Łatwiej im zrozumieć sytuacje, z którymi się borykali za życia i to czego miały ich one nauczyć. Tę wiedzę starają się teraz przekazać osobom najbliższym.