Ta powieść to przede wszystkim głos: głos młodej kobiety, wrażliwej i przenikliwej, delikatnej i upartej, która opowiada swoje dzieje od dnia, kiedy ludzie w czerni brutalnie oderwali ją od matki i odstawili do Centrum, na poły pensjonatu, na poły więzienia, gdzie się nią zajęto.

Wybitnie uzdolniona, niewiarygodnie straumatyzowana, Lila zapomniała całe swoje wcześniejsze życie. Jest opętana jedną tylko myślą: pragnie odnaleźć swoją matkę, odzyskać utracone wspomnienia. Podejmuje się arcytrudnego zadania: wrócić do społeczeństwa, do świata nadzwyczaj dziwnego, w którym każdy ma zapewnione całkowite bezpieczeństwo, książki natomiast nie mają prawa istnienia.

[Sonia Draga, 2012]