[Erna, siostra Edyty] Miała trudności z zaakceptowaniem koncepcji męczeństwa Edyty, ponieważ, poza nią, straciła dwie inne siostry i brata w nazistowskiej maszynie zniszczenia, nie wspominając już o milionach innych, którzy również stracili życie w holokauście. Dlaczego mówić o męczeństwie Edyty Stein, dlaczego wskazywać właśnie ją, kiedy identyczny los spotykał nieustannie innych? Gdzie było prawdziwe jego znaczenie? Gdzie sens? Byli Żydami. Zostali wyeliminowani. A świat patrzył na to w ciszy, nie mówiąc nic, nie robiąc nic. To właśnie stanowi o pełnym wymiarze tego horroru.
[...] kochała Edytę, kochała ją może bardziej niż inne siostry i braci, [...] ale jej śmierć, dobry Boże! Jej śmierć nie była bardziej gorzka, straszliwsza, nie bardziej znacząca od śmierci Róży, Friedy czy Paula. I zwykła powtarzać nam, że nieskończenie wolałaby żyjącą siostrę niż martwą świętą*.


---
* Susanne Batzdorff, "Ciocia Edyta. Żydowskie dziedzictwo katolickiej świętej", przeł. Małgorzata Grzywacz, wyd. Zysk i S-ka, cop. 2011, s. 192-193.