"Cisza" była pierwszą "pokojową" wielokrotnie w Polsce wznawianą powieścią pisarza.

Jednak "cisza" pierwszych lat powojennych była pozorna, a czas krwawo wywalczonego pokoju niósł ze sobą nowe, bolesne i tragiczne problemy rzeczywistości, w której także trzeba było walczyć, choć wojna się skończyła: walczyć o sprawiedliwość, o sumienie, o prawdę.

"Cisza" – opowieść o skomplikowanych losach pokolenia wojennego w czasie pokoju – stanowi cenny i dojrzały literacko akt obrachunku z bezprawiem kultu jednostki, a jednocześnie zawiera w sobie ogromny ładunek optymizmu, wiary, że sprawiedliwość zwycięży.

[tekst z obwoluty]

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977]