"Spadająca gwiazda" to (prawie) "Śmierć w Wenecji" Manna i "Lolita" Nabokova umiejscowione w sennym miasteczku we Flandrii (Belgia) w połowie lat 90. Poznajemy historię Edgara (narratora), 30-letniego nauczyciela, ogarniętego namiętną obsesją do swojego 17-letniego ucznia Luca. Ed oprowadza nas po tej bardziej dusznej, mrocznej i przesiąkniętej męskim zapachem części miasta... Poznajemy jego przyjaciół i kochanków, użycza nam swoich oczu, byśmy zobaczyli, co go w facetach pociąga. Zwrócić należy uwagę na motyw artysty Orsta, który przewija się przez powieść, gdyż to właśnie w nim możemy ujrzeć lustrzane odbicie historii namiętności, piękna, pasji i enigmatycznego zniknięcia (koniecznie ostrożnie przeczytajcie końcówkę, gdyż łatwo ją źle zrozumieć...).

To druga po "Klubie Korynckim" książka Hollinghursta, po jaką sięgnąłem, nieco słabsza i mniej porywająca, ale nadal zasługująca na uwagę. Często miałem ochotę wręcz kopnąć akcję - tak się wlokła; niektóre fragmenty są na tyle interesujące, że aż szkoda, że nie zostały rozwinięte, np. młodzieńcza historia Paula (którą poznajemy pod koniec książki, a która zasługiwałaby na oddzielną powieść). Całość napisana starannie, z dbałością o szczegóły, które pozwalają poczuć realia miejsca i czasu.

Polecam!