Oto opowieść o "dzikiej" dziewczynie i o wilku, i o ich przyjaźni, która prowadzi dziewczynę do wewnętrznej dojrzałości. Rzecz dzieje się w Kanadzie, bohaterka ma 15 lat, rodzice ją osierocili. Unika ludzi, ma tylko kilka bliskich osób - brata, dwoje starszych od niej ludzi, no i chłopaka, który przyciąga ją i odpycha, bo bohaterka boi się straty... kolejnej straty.

Powieść napisana została przez młodą Francuzkę, niemal rówieśniczkę bohaterki. Jak na te lata - uważam, że wyszło coś dobrego. Historia świeża, pełna uwielbienia dla dzikości, przyrody, leciutko zasnuta "mistyką natury" tak dobrze nam znaną od czasów romantyzmu - ale bez przesady. O dziwo, naiwności nie ma wiele, oczywiście postacie są dość proste, ale na przykład dobrze zostały przedstawione wahania, przypływy i odpływy uczucia u nastolatki, lęk przed zaangażowaniem. Również przyjaźń dziewczyny i wilka, choć opisana w nieco wniosłym tonie, wygląda przekonująco (nie wiem wprawdzie, na ile coś takiego jest fantazją, na ile realną możliwością, ale czyta się dobrze). Plusem jest też język - choć tłumaczenie ma swoje wad (tłumaczką jest Violetta Turek-Lacastaigneratte) to jednak styl jest barwny i kryje w sobie "sentencje mądrości", które według mnie są zawsze smakowitymi rodzynkami w "cieście" tekstu.

Poleciłabym dziewczętom, które tęsknią za uczuciem, kontaktem z własną prawdziwą naturą, i które kochają przyrodę. Oraz wszystkim dorosłym, którzy nie boją się takiej wewnętrznej młodości, pełnej porywów, leciutko egzaltowanej i pełnej wiary w moc natury. Którzy nie boją się spojrzeć na świat okiem pełnym zachwytu.

Powieść wydało wydawnictwo Bela Med, w serii - właśnie - "Seria dla wrażliwych" :).