Powieść Tomasza Łubieńskiego "Turnus" świetnie się czyta. Napisana sprawnym, barwnym, potoczystym stylem wydaje się być opowieścią lekką, łatwą i przyjemną. Dodatkowo tematem opowieści, zgodnie z tytułem, są wakacje. Dokładniej zaś wypoczynek zagraniczny na pięknej greckiej wyspie. Marzeniem niejednego obywatela północnego kraju jest turnus na Krecie, w kolebce cywilizacji.

Powieść jest narracją bohaterki, przewodniczki - rezydentki jednego z biur podróży, Persi (zdrobnienie od Persefona). Jej opowieść o wakacjach jest opowieścią o życiu, a raczej o wędrówce przez życie. "Wszyscy jesteśmy turystami na tej pięknej ziemi" - mówi dziewczyna. Brzmi to bardzo poważnie i daje zupełnie inną perspektywę całej opowieści. Staje się ona metaforyczna i nieoczywista. Bo dlaczego przewodniczka na wakacjach wspomina o wojnie i o tym, że niezłym wyjściem byłoby umrzeć właśnie na Krecie? Kim jest tajemniczy profesor i co się właściwie stało?

Jest w tej książce zupełne przemieszanie realizmu z magią, jaką znaleźć można w każdym, najzwyklejszym nawet życiu. Wydaje się, że każdy z nas mógłby opowiedzieć podobną historię. Choćby dlatego warto zapoznać się z monologiem dziewczyny z Białej Podlaskiej. A nuż przypomnimy sobie coś z tekstu w czasie wakacyjnych wojaży po świecie?


Turnus (Łubieński Tomasz)