„Cienie” to zbiór opowiadań o Żydach, których autor znał, albo w jakiś sposób, mniej lub bardziej bezpośredni, się z nimi zetknął. Opisywane wydarzenia dzieją się w bliżej nieokreślonym czasie, choć zwykle mniej więcej „w pobliżu” wojny. Z lokalizacją bywa jeszcze gorzej, często jest ona po prostu nie do odgadnięcia.

Wszystko to razem przypomina wspomnienia dziecka przywoływane po co najmniej siedemdziesięciu latach. I nie jest wykluczone, że tym właśnie jest.

Za to bardzo dobry tytuł. Adekwatny. Cienie, jak cienie – nieostre, niewyraźne, mętne…