Nie wiadomo gdzie, kiedy i w jakich dokładnie okolicznościach rozgrywa się akcja tej powieści. Nie wiadomo, kim dokładnie są jej bohaterowie i czego poszukują. Nie jest jasne, dlaczego zachowują się tak, jak się zachowują. Wiadomo, że jest szaro, ponuro, smutno i bardzo niebezpiecznie. Że Maria Savari, główna bohaterka, młoda kobieta, przybywa, najprawdopodobniej w poszukiwaniu wolności, do pewnego miasta wraz z dwójką małych dzieci, mężem i parą przyjaciół z niewielkiej wsi, leżącej na północy, co równoznaczne jest z granicą świata.

Trzymająca cały czas w napięciu książka Marianne Gruber to powieść o państwie, które mimo pozorów wolności jest państwem totalitarnym. To także opowieść o próbie przekraczania granic i nadziei na odzyskanie miłości i wolności.

Kiedy w 1986 roku "Stacja pośrednia" została opublikowana w Austrii, odebrano ją jako swego rodzaju powieść science fiction, można jednak domniemywać, że autorka oparła się na powojennych doświadczeniach swojego kraju, gdy Austria była podzielona na kilka stref okupacyjnych. Dziś wiemy dużo o totalitaryzmach i obraz ukazany przez Gruber nie wydaje się utopią. To książka niezwykle aktualna jako wszechstronna diagnoza systemów polityczno-ekonomicznych, w których człowiek skazany jest na niepowodzenie oraz izolację.


Marianne Gruber (ur. 1944), pisarka austriacka, autorka powieści, wierszy, esejów, wyróżniana wieloma nagrodami. Jest prezesem Austriackiego Towarzystwa Literackiego, odbyła wiele podróży z odczytami po Europie i krajach zamorskich.
W Polsce dotychczas znana jako autorka powieści "Protokoły strachu" i opowiadania "Śmierć siewki" opublikowanego na łamach "Literatury na Świecie".

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2013]