W obecnych czasach śmierć nie istnieje. Nieprawdaż? Wypadki w filmach często dobrze się kończą. Zero siniaków, zadrapań. Ludzie podnoszą się jak gdyby nigdy nic, gotowi do kolejnych niemożliwych wyczynów. Superbohaterowie nie umierają prawie nigdy. A nawet jeśli, wystarczy pstryknięcie palcami, by przywrócić ich do życia. Śmierć przestała być czymś nieodwracalnym – przynajmniej w telewizji i popkulturze.

Współczesny człowiek rzadko styka się ze śmiercią. Dzięki rozwojowi medycyny jesteśmy coraz bardziej długowieczni. Trudno to porównać z sytuacją sprzed ponad 100 lat, kiedy zgony były na porządku dziennym, wiele dzieci nie miało szansy dorosnąć, a życie kończyło się w zaciszu własnego domostwa. Obecnie temat śmierci zdaje się odsunięty od zwykłego człowieka.

W „Rozmowach o śmierci i umieraniu” Elisabeth Kübler-Ross przedstawia wiedzę zdobytą w trakcie wieloletniej praktyki. W tekst wkomponowane są oryginalne rozmowy z pacjentami. Autorka na ich podstawie opisuje reakcje i emocje, z jakimi zmaga się człowiek w ostatnim etapie swojego życia. Są to kolejno zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresja i akceptacja. Oczywiście, sposób ich przeżywania zależy od człowieka i jego rodziny.

„Rozmowy o śmierci i umieraniu” Elisabeth Kübler-Ross pomogły mi zrozumieć emocje, jakie przeżywa człowiek od chwili, w której się dowiaduje o nieuleczalnej chorobie, aż do śmierci. Jest to przydatna lektura nie tylko dla personelu medycznego i rodzin pacjentów, ale dla wszystkich ludzi, ponieważ kwestia śmierci własnej i osób bliskich pojawi się prędzej czy później w życiu każdego człowieka.