Książka Wiesława Kielara stanowi wspomnienia autora z pobytu w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Autor jako młody chłopak trafił do obozu w pierwszym, tzw. tarnowskim transporcie w 1940 r. i przebywał w obozie do chwili jego ewakuacji.

Książka robi niesamowite wrażenie przez bardzo realistyczne opisy życia autora w obozie (w tym choćby mordercza musztra po przybyciu do obozu, zawiązywane przyjaźnie, planowana w 1944 r. ucieczka z obozu wraz z Edwardem Galińskim, z której autor zrezygnował, a w końcu złapanie E. Galińskiego i Mali Zimmetbaum i ich egzekucja), a także opisy zbrodniczej działalności hitlerowców.

Dodatkowym plusem książki jest przystępny język, jakim jest napisana. Bardzo polecam i zachęcam do jej przeczytania.