Dlaczego "Moje lata z General Motors" są lekturą obowiązkową

Peter F. Drucker


Książka Alfreda P. Sloana "Moje lata z General Motors" ukazała się w 1964 r. i natychmiast stała się bestsellerem. W dwa lata później, w 1966 r., Sloan zmarł, przeżywszy dziewięćdziesiąt lat. Książka ta nadal jest ulubioną lekturą kierowników i studentów zarządzania. Wszyscy, którym ją zalecam blisko od dwudziestu pięciu lat - a wśród nich przyjaciele, studenci i klienci - uznali ją za fascynującą i zajmująca lekturę. Sam Sloan byłby jednak skonsternowany takim jej przyjęciem. W ciągu naszej dwudziestoczteroletniej znajomości, która rozpoczęła się w 1943 r., a zakończyła na parę miesięcy przed jego śmiercią, rozgniewał się na mnie tak prawdziwie tylko raz. Powodem była recenzja książki, zamieszczona w "New York Times", w której chwaliłem ją jako "zajmującą". Sloan zarzucił mi, że świadomie wprowadziłem czytelników w błąd. Książka nie miała być "zajmująca". Miała określić nowy zawód: profesjonalnego kierownika i wyznaczyć jego rolę jako przywódcy i decydenta...

[WNT, 1993]