Jest to krótka powieść (nowela?) Nabokova, napisana w 1928 roku. Wydanie, które wpadło w moje ręce było przekładem z angielskiej wersji, nieznacznie zmienionej przez autora w roku 1968.

Bohaterami jest troje ludzi: małżeństwo (bezdzietne, prawdopodobnie z pewnym stażem) oraz siostrzeniec męża, Franz. Rzecz dzieje się w Berlinie. Nie chciałabym zdradzać fabuły, powiem więc tylko, co spodobało mi się w tej książce. Otóż Nabokov przewrotnie w taki sposób przedstawia swoich bohaterów, że nie potrafię właściwie żadnego z nich polubić ;) ani jednocześnie całkowicie "znielubić". [A może ktoś czytał? Macie podobne odczucia?]

Początkowo Dreyer wydaje się być sympatycznym facetem, ale w toku poznawania go w dalszej części książki okazuje się być ignorantem o dość płytkiej osobowości. Jego żona, początkowo zimna kobieta, później pała zgubną namiętnością, która zatruwa jej myśli i pcha do niecnych postępków. Manipuluje Franzem, który okazuje się być bezwolną istotą. Jednocześnie każdy z bohaterów przejawia również całkiem ludzkie i dobre uczucia.

Jak na powieść pisaną prawie wiek temu, Nabokov całkiem odważnie poczyna sobie w kwestiach erotyki, choć jest bardzo subtelny i gra raczej na wyobraźni czytelnika.

Powieść czyta się szybko i przyjemnie. Polecam :).