Do wypożyczenia "Gry Geralda" skłoniła mnie pewna nowość, jeśli chodzi o fabułę, jakaś taka inność - jednym słowem, bardzo oryginalny pomysł.

Jessie to kobieta po trzydziestce, która wraz z mężem - Geraldem wybiera się do domku nad jeziorem, by spędzić tam kilka miłych chwil. Gdy gra się zaczyna, Jessie dochodzi do wniosku, że nie bardzo jej to pasuje. Po nagłym przypływie złości Jessie, Gerald dostaje zawału. A Jessie, przypięta do łóżka, kolejne 28 godzin będzie musiała spędzić ze swoimi lekami i wymysłami własnej wyobraźni. sytuacja robi się jeszcze gorsza, gdy pojawia się postać, która woli trzymać się w cieniu...

Książka ma genialny klaustrofobiczny klimat, opisy przeżyć Jessie, powroty do przeszłości, ukazanie strachu w beznadziejnej sytuacji jest genialne. Stephen King wspaniale pokazał uczucia osoby znajdującej się w takim położeniu. Minusem jest sposób postępowania Jessie, ale nie będę zdradzał szczegółów. Dodam, że największym smaczkiem i największym zaskoczeniem jest zakończenie powieści.

Miłośnicy horrorów w stylu gore z gigantyczną ilością krwi, trupów, wyszukanych morderstw nie będą może zachwyceni. Powieść ta, jak to u Kinga bywa, nie tym ma straszyć. Ale może i im się spodoba?

Bardzo polecam!