"Chloe uśmiechnęła się do mnie na matematyce, ale wtedy wysunęły się moje kły, nie mogłem więc uśmiechnąć się do niej. Gdybym tylko mógł jakoś wyrazić swoje prawdziwe uczucia. Może napiszę wiersz".


Nigel Mullet jest po prostu zwyczajnym, przeciętnym wampirem. Został przemieniony w trudnym wieku piętnastu lat i pozostanie w tym wieku na zawsze, zmagając się po wsze czasy z trądzikiem, mutacją i nieporadnością w kontaktach z dziewczynami.

Książka ta jest błyskotliwym i dowcipnym pamiętnikiem Nigela. Zapisał w nim desperackie próby zwrócenia uwagi miłości swojego życia, Chloe, ciągłe zawstydzenie zachowaniem swoich wampirzych rodziców (to takie żenujące, kiedy próbują gryźć twoich kolegów) oraz jak bardzo wydaje się niesprawiedliwe, kiedy jest się nieumarłym od ponad osiemdziesięciu lat, a nigdy nie miało się dziewczyny.

Bohater zmuszony jest do spędzania czasu z gotami i emo, by nie zwracać na siebie uwagi. Bez końca walczy też z dezorientującym pragnieniem zatopienia kłów w szyi Chloe. Czy kiedykolwiek zdobędzie ukochaną?

[Bellona, 2013]