Dziewięć opowiadań o dzieciach, ale nie tylko o ludziach mowa, bo bohaterami tych opowieści są też dzieci zwierząt: młode lwiątka, małpki i słonik. Zgodne współistnienie, przyjaźń czy przywiązanie dziecka i dzikiego zwierzęcia to wdzięczny temat. Zresztą niemal każdy z nas zna i pamięta takiego bohatera. Jeden z pierwszych rozdziałów książki mówi o przygodach ichneumona, w innym mamy słonia ratującego życie chłopcu. Takie sceny nieodparcie już pozwalają kojarzyć książkę z utworami Rudyarda Kiplinga. Tyle że historia Mowgliego była długa i wiele cudowności się tam pomieściło, a tu mamy zbeletryzowane wspomnienia i opowieści o zwykłych-niezwykłych zdarzeniach, które - jak przypuszczam - poznał autor podczas swych licznych podróży i gawęd z Polakami zamieszkujących egzotyczne kraje. Nie wszystkie chyba opisał, bo te z książki niemal bez wyjątku kończą się pomyślnie. Widać, że autor nie chciał młodych czytelników zasmucać innym zakończeniem...