Rec. Marta Gulińska
Ocena: 5,5/6


Przytulna izba, ciepły zapiecek i miska pełna mleka. Tak toczy się niespiesznym rytmem życie kocura Bonifacego, który spod zmrużonych powiek obserwuje wszędobylskie myszy. Tylko czasami głośniej chrapnie, ale to dla jeszcze lepszego kamuflażu. Sielankę czarnego kocura zakłóca pojawienie się małego ciekawskiego Filemona. Rezolutny malec wszystkim się interesuje, zadaje mnóstwo pytań i traktuje Bonifacego jak mentora. Opowiadania o przygodach Filemona to klasyka polskich bajek, dobrze znana czytelnikom i widzom, którzy z sentymentem wspominają dawne Wieczorynki.

Filemon wraz z kolejnymi przygodami uczy się nowych rzeczy, poznaje świat z bliska, a nie tylko z zapiecka i zza szyby okiennej, jakby mu polecił leniwy Bonifacy. Z przyjemnością można obserwować jego dorastanie. Z głupiutkiego kociątka, które przypala sobie wąsy myśląc, że ogniki będą się z nim bawić, wyrasta mądry i zaradny kot. W książce pojawiają się różne zwierzęta gospodarskie (kury, kogut, kaczki w końcu także pies) oraz Babcia i Dziadek. Opowiadania mają prostą formę, niezbyt skomplikowaną fabułę. Czytanie ich na głos jest prawdziwą przyjemnością. Całości dopełniają ilustracje Julitty Karwowskiej-Wnuczak, dobrze znane z poprzednich wydań książki. Malują przed czytelnikiem niezwykle sielski obraz polskiej wsi, z typowymi dla niej krajobrazami. Tutaj wszystko toczy się niespiesznym rytmem, dom jest miejscem bezpiecznym i ciepłym, do którego chętnie się powraca. Ilustracje są genialne w swej prostocie. Oszczędna kreska, bez zbędnych ozdobników daje bogaty efekt, przekazuje osobowość postaci i uzupełnia opowiadane historie.

Przygody kota Filemona mają ogromną szansę bardzo przypaść do gustu najmłodszym czytelnikom. Przyjemnie śledzi się poczynania małego kotka, który dopiero poznaje świat, o wszystko musi dopytywać, posmakować na własnej skórze. Nawet kilkulatek spojrzy na niego z pobłażliwością, bo sam wie już przecież o wiele więcej od Filemona. Książka zawiera w sobie subtelnie edukacyjne treści. Uczy poszanowania przyrody, ostrożności w poznawaniu nowych rzeczy, by nie skończyć jak Filemon – z przypalonymi wąsami.