"Lot strzały" to drugi tom trylogii, zapoczątkowanej przez "Strzały królowej", które grzeszyły prostotą i naiwnością fabuły przeznaczonej dla młodego czytelnika. Tom drugi jest lepszy niż pierwszy, opowiada dalsze perypetie Talii, tym razem na praktyce czeladniczej, którą odbywa ze swoim mentorem (z kim - nie napiszę, bo zdradziłabym zbyt wiele), objeżdżając (choć nie całkiem to prawda, a dlaczego, można się dowiedzieć przeczytawszy oczywiście książkę) północne terytorium Valdemaru. Cały tom drugi pełen jest rozckliwiania się Talii nad sobą i poskramiania "cudownego" daru empatii. Długie opisy wewnętrznych rozterek bohaterów wynagradzają czasem pełne napięcia erotycznego sceny (nie jest ich dużo, zastrzegam, gdyby ktoś właśnie dla nich sięgnął po tę książkę). Sarkastyczne podejście do tej książki nie wynika z niechęci do niej, jest ona bowiem przyjemnym "czytadłem", które czasem wzruszy, czasem zirytuje. Nie jest to książka ambitna, ale za to przyjemna.