Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza, zatytułowana "O perłach", to nowela o Pawle Kierczu, szczęśliwym znalazcy przepysznego sznura pereł, które to wydarzenie sprowadza na niego same nieszczęścia. Druga część to, obszerniejsza w formie od swej poprzedniczki, panorama życia młodopolskiej cyganerii, a ściślej - kilku jej przedstawicieli: Szymona Chrząszcza, Eustachego Szczygła oraz poety będącego porte parole autora. Fabuła, koncentrująca się wokół tych trzech głównych postaci, być może nie porusza ważnych problemów, rysuje jednak humorystyczny obraz artysty doby modernizmu. Kolejne zdarzenia ilustrowane są przez Makuszyńskiego z niezwykłą dozą humoru, autoironii, z przymrużeniem oka. Czytelnik doskonale się bawi śledząc koleje losów tych trzech zaprzyjaźnionych indywiduów.

Ogromną zaletą jest tu dowcipny język, demaskujący ułomności i przywary ludzkie, oraz wydarzenia przedstawiane jak w krzywym zwierciadle, nie całkiem poważnie. Dzięki temu udało się Makuszyńskiemu stworzyć dzieło niepospolite, gdzie artysta nie jest ukazany jako bożyszcze stojące ponad sztuką.

Makuszyński nakreślił portret artysty nieemanujący przesadnym patosem, który cechował utwory z jego epoki traktujące o postaciach ze świata sztuki, jakże ważnych dla kultury Młodej Polski.