Opowiadanie Gustawa Herlinga-Grudzińskiego datowane: Neapol, listopad 1999 - styczeń 2000.Tytułowy dzwonnik jest postacią z jednego ze wspomnień autora. To dzwonnik z neapolskiego kościoła św. Klary, którego autor spotykał od lat na spacerach i który, stary i schorowany, stał się dla niego postacią symboliczną, obrazującą samotność i bezradność starości, przemijanie, i będącą poniekąd symboliczną figurą samego pisarza.

[Czytelnik, 2000]