Adam Cassidy to młody pracownik potężnej korporacji Wyatt Telecommunications. Nie należy on do wyjątkowo ambitnych. W pracy ogranicza się do tzw. minimum zaangażowania i wcale się z tym nie kryje. Pewnego razu postanawia zaszaleć i za firmowe pieniądze wyprawia koledze huczne pożegnanie. Problem pojawia się, gdy sprawa wychodzi na jaw, a suma zdefraudowanych w czasie imprezy funduszy okazuje się znacznie wyższa, niż przewidywał.

Adam wpada w pułapkę własnej niefrasobliwości, gdy jego szef Nicholas Wyatt – bezwzględny rekin biznesu – grozi mu 50 latami więzienia oraz astronomiczną grzywną. Usprawiedliwiając się wobec przełożonego ze swojego lekkomyślnego czynu, bohater ujawnia swój ukryty talent: jest wybornym kłamcą. Wyatt, dostrzegając jego zdolności w mówieniu nieprawdy, składa mu propozycję nie do odrzucenia – więzienie i grzywna albo szpiegostwo przemysłowe w konkurencyjnej firmie. Wobec braku innego wyjścia, Adam decyduje się zostać tzw. kretem w Trion Systems.

Jest to punkt zwrotny w jego życiu. Od chwili, gdy staje się nowym pracownikiem Triona, każde jego posunięcie koncentruje się na wykradaniu kluczowych informacji dla korporacji Wyatta. Adam szpieguje, jednocześnie budując swoją pozycję zawodową w nowej firmie. Przy skrywanej pomocy ekspertów Wyatta odnosi on sukcesy w nowej pracy i zwraca na siebie uwagę samego założyciela firmy Trion – Jocka Goddarda, który mianuje go swoim asystentem, a to wynosi bohatera na szczyty korporacyjnej hierarchii, z czym wiążą się duże pieniądze, eleganckie porsche i bajeczne mieszkanie.

Jednocześnie Adam cały czas czuje na plecach oddech Nicka Wyatta. Oczekiwania szefa korporacji wobec niego stają się coraz większe. Wyatt szantażuje go i wymaga coraz bardziej ryzykownych działań, a wreszcie ucieka się do przemocy, by zmusić go do podporządkowania się. Adam – bezradny i zastraszony – czuje coraz większe poczucie winy wobec Goddarda, który okazuje się dobrodusznym człowiekiem i traktuje go niczym własnego syna.

Tytułowa paranoja to stan, w jaki Adam stopniowo popada – rozdacie między własnym sumieniem a oczekiwaniami, olbrzymie poczucie winy i strach przed konsekwencjami swoich nielojalnych czynów. To prawdziwe piekło, z którego w pewnym momencie już nie można się wydostać. I wreszcie – to sytuacja, w której nic nie jest takie, jakim się wydaje.

„Paranoja” autorstwa Josepha Findera jest wciągającą pozycją. Intryguje już od pierwszej strony. Narracja jest doskonale poprowadzona, język przystępny. Książka ma wszystko to, co powinien mieć świetny thriller korporacyjny – napięcie, właściwe tempo akcji, rzetelny i wiarygodny opis branżowego świata i zaskakujące zakończenie.