Wojna domowa w Hiszpanii w latach 1936-1939 była wojną klas i kultur. Rywalizujące ze sobą wizje hiszpańskiej tożsamości nałożyły się na międzynarodową rywalizację o dostęp do surowców naturalnych, gdy obrońcy tradycji, religii katolickiej i własności prywatnej chwycili za broń przeciwko republikańskiemu rządowi, opowiadającemu się za reformami społecznymi, decentralizacją i sekularyzacją.

Od samego początku wojna ta przyciągała także uwagę społeczności międzynarodowej i spowodowała zaangażowanie innych państw. Rządy, partie polityczne, związki zawodowe, wspólnoty religijne oraz prywatne osoby z całej Europy i spoza niej uznały, że konflikt ten, jakkolwiek ograniczony terytorialnie, ma dla nich bardzo duże znaczenie. Niespodziewanie Hiszpania stała się centrum świata dla tysięcy ludzi, którzy nigdy tam nie byli i nie zwracali na nią wcześniej uwagi.

[Osprey Publishing, 2010]