Botho Strauss od swego scenicznego debiutu u progu lat 70-tych należy do czołówki niemieckich dramatopisarzy. Został uznany za niezrównanego kronikarza niemieckiej współczesności. Krytyka współczesności, przeprowadzana w formie konfrontacji z mityczną przeszłością, ściągnęła na jego głowę w ostatnich kilkunastu latach liczne oskarżenia o karygodną nostalgię i prawicowy eskapizm, choć Strauss szybko i bardzo trzeźwo reagował na bieżące wydarzenia społeczno-polityczne, pokazując ich wpływ na życie mieszkańców ponownie zjednoczonych Niemiec.

[Księgarnia Akademicka, 2002]