Znajdujące się w tym tomie dwie sztuki należą do najbardziej znanych.

Za publikowane w polskim przekładzie Izabeli Elwiry Rozhin "Seksualne neurozy naszych rodziców" Bärfuss został "Młodym Dramatopisarzem 2003 roku". Tekst miał swoją premierę na kilkunastu niemieckich scenach i przetłumaczono go na kilkanaście obcych języków.

Napisany na zamówienie Thalia Theater w Hamburgu i przedstawiony w czasie Dni Teatru w Mühlheim "Autobus", publikowany w przekładzie Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery, przyniósł mu tytuł "Dramatopisarza 2005 roku". W tym samym roku przyznano mu również w Szwajcarii nagrodę Ingeborg Bachmann. Za "Autobus" otrzymał także w marcu 2006 Gerrit-Engelke-Literaturpreis, literacką nagrodę miasta Hanoweru.


"Lubimy Estragona i Vladimira, świętą Joannę i Lady Makbet, Edypa i godną współczucia Medeę, a nie heksametr, stychomytia czy tak zwane płaszczyzny tekstu. Oczywiście interesują mnie kwestie natury formalnej, ale nie z tego powodu jestem dramatopisarzem. Jestem nim dlatego, że wciąż dręczy mnie pytanie: co to jest człowiek? I w moich sztukach chodzi przede wszystkim o ludzi. Muszę przyznać, że o wiele chętniej czytam proste historie o skomplikowanych ludziach, niż skomplikowane historie o prostych ludziach".

Lukas Bärfuss


Lukas Bärfuss (ur. 1971) - szwajcarski prozaik i dramatopisarz. Od trzech lat jednogłośnie uważany za wschodzącą gwiazdę niemieckojęzycznych scen.

Urodził się w oberlandzkim Thun, niedaleko Berna. Studiował bibliotekoznawstwo, ale następnie zdecydował się całkowicie poświęcić twórczości literackiej. Od 1997 roku mieszka w Zurychu.

[Księgarnia Akademicka, 2006]